Anthony had krampjes en kermde zich suf terwijl Florian het per definitie nergens mee eens was en dus probeerde meer decibellen te produceren dan zijn kleine grote broer (wat hem aardig lukte)
En wat doe je dan met twee huilende kinderen en maar twee armen? Dan kunnen alle theorieen overboord; niets 'op bed leggen bij de eerste tekenen van vermoeidheid', niets 'slapen in eigen bedje', niets 'gun hem zijn in-slaap-val-huiltje'...........
Nee hoor; er is in zo'n week maar 1 ding belangrijk en dat is: SLAPEN! Waar, hoe en wanneer maakt niet uit maar oververmoeide kindjes die zichzelf verder uitputten door te huilen kan ik niet aanzien (en horen)
Dus naast andere voeding voor Anthony, die erg goed aanslaat en veel knuffelen met Florian is het slapen waar je maar wil jongens:
En het heeft zijn vruchten afgeworpen: We hebben weer twee tevreden kindjes die als modelbabies hun uren in eigen bedje slapend doorbrengen. Pfoe, en laat nu die suis maar uit mijn oren verdwijnen!
Goed bezig Maaike, je volgt gewoon je moederhart!
BeantwoordenVerwijderen